EN60903
EN60903:2003 – rękawice do prac pod napięciem (elektroizolacyjne)
Norma określa właściwości rękawic chroniących użytkownika przed porażeniem prądem elektrycznym podczas pracy z urządzeniami będącymi pod napięciem. Zaleca się stosowanie rękawic wierzchnich (skórzanych) na rękawice elektroizolacyjne w celu zapewnienia dodatkowej ochrony mechanicznej.
Klasa rękawic | Maksymalne napięcie
[V AC] |
Napięcie probiercze
[V AC] |
Grubość
[mm] |
00 | 500 | 2500 | 0,5 |
0 | 1000 | 5000 | 1,0 |
1 | 7500 | 10000 | 1,5 |
2 | 17000 | 20000 | 2,3 |
3 | 26500 | 30000 | 2,9 |
4 | 36000 | 40000 | 3,6 |
Rękawice klas 1, 2, 3 i 4 nawet jeśli są przechowywane w magazynie i nie były użytkowane powinny być poddawane ocenie wzrokowej i ponownie testowane pod kątem właściwości dielektrycznych co 6 miesięcy od daty produkcji. W przypadku klas 0 i 00 wystarczy ocena wzrokowa.
W zależności od zastosowania rękawice elektroizolacyjne mogą być poddawane dodatkowym testom na zachowanie właściwości dielektrycznych i odporności mechanicznej po zanurzeniu w oleju, w stężonym kwasie siarkowym, po wystawieniu na oddziaływanie wysokiego stężenia ozonu oraz ekstremalnie niskich temperatur.
KATEGORIA H: Odporność na oleje
KATEGORIA A: Odporność na kwas
KATEGORIA Z: Odporność na ozon
KATEGORIA C: Odporność na bardzo niskie temperatury
KATEGORIA R: Odporność na oleje + kwasy + ozon
Rękawice dielektryczne wykonane z kompozytorów (sztucznej gumy) wymagają dodatkowych testów na ścieranie (przez zmniejszenie masy) oraz przecięcia (co najmniej poziom 2 wg EN388). Rękawice kompozytowe powinny być dodatkowo oznaczone symbolem odporności mechanicznej wg EN388 i mogą być noszone bez rękawic zewnętrznych.
EN12477 – Rękawice ochronne dla spawaczy
Rękawice ochronne dla spawaczy są przeznaczone do ochrony rąk i nadgarstków przed działaniem drobnych rozprysków stopionego metalu, oparzeniami w wyniku krótkotrwałego kontaktu z płomieniem oraz z gorącym przedmiotem lub powierzchnią, ciepłem konwekcyjnym oraz promieniowaniem UV pochodzącym od łuku, a także przed czynnikami mechanicznymi, jak obtarcia, przecięcia, przekłucia. Zgodnie z normą EN 12477 rękawice przeznaczone do ochrony rąk spawaczy dzielą się na dwie podstawowe grupy:
- typu A
- typu B
Rękawice spawalnicze typu B są zalecane do stosowania w przypadku wykonywania prac, przy których jest wymagana duża zręczność, np. spawania TIG. Do pozostałych procesów spawania mogą być stosowane rękawice typu A, które zapewniają spełnienie wymagań w zakresie właściwości ochronnych na wyższym poziomie. Należy przy tym podkreślić, że rękawice mogą jednocześnie spełniać wymagania dla obydwu wymienionych typów, będą one wówczas klasyfikowane jednocześnie do typu A i B.
Norma określa podstawowe wymagania oraz dodatkowe kryteria, które spełniać musi obuwie ochronne. Certyfikowane zgodnie z normą EN 20345 obuwie ma na celu ochronę użytkownika przed uderzeniami, zakleszczeniem, spadającymi lub toczącymi się przedmiotami, wejściem między ostre lub spiczaste przedmioty, gorącem lub zimnem oraz kontaktem z substancjami gorącymi. Wymagania opisane w normie określają m.in. wysokość cholewki buta, obszar pięty w przypadku trzewików, odporność na nacisk i uderzenie podnoska oraz jego minimalną długość, grubość podeszwy i jej odporność na ścieranie oraz przepuszczalność pary wodnej i ilość pary wodnej dla wierzchniej warstwy. W normie zawiera się także podział na klasy obuwia ochronnego:
Kategoria | Opis |
SB | Obuwie spełnia podstawowe wymagania normy. |
S1 | Zamknięty obszar pięty, właściwości antyelektrostatyczne, absorpcja energii w części piętowej, odporność podeszwy na działanie oleju napędowego. |
S2 | S2 Jak S1, dodatkowo ochrona przed przepuszczalnością wody i absorpcją wody. |
S3 | S3 Jak S2, dodatkowo odporność na przebicie i podeszwa z protektorem/bieżnikiem. |
S1P | Jak S1, dodatkowo ochrona przed przebiciami (wkładka antyprzebiciowa) |
SRA | Antypoślizgowość (podłoga ceramiczna pokryta NaLS) |
SRB | SRB Antypoślizgowość (podłoga stalowa pokryta gliceryną) |
SRC | Antypoślizgowość (SRA i SRB) |
P | Odporność na przebicie |
C | Obuwie przechodzące |
A | Obuwie antystatyczne |
HI | Izolacja od przenikania ciepła przez podeszwę |
CI | Izolacja od przenikania zimna przez podeszwę |
E | Absorbcja energii w części piętowej |
WR | Odporność na wodę |
M | Ochrona śródstopia |
AN | Ochrona kostki |
CR | Ochrona przed przecięciem |
WRU | Wodoszczelność |
HRO | Odporność podeszwy na gorącą powierzchnię |
FO | Odporność na olej napędowy |
Norma reguluje minimalne wymagania dotyczące kombinezonów chroniących przed działaniem substancji chemicznych typu 5. Obejmuje ona kombinezony pełne zakrywające całe ciało, które zabezpieczają użytkownika przed cząsteczkami stałymi i aerozolami stałych substancji chemicznych.
Części ubrania wskazane w normie obejmują części: tułowia, ramiona i nogi, z nakryciem głowy lub obuwiem ochronnym albo bez ochrony stóp). Odzież ochronna spełnia normę EN ISO 13982-1 wykazując odporność na przenikanie zawieszonych cząstek stałych czyli pyłu zawieszonego.
EN ISO 374:2016 ochrona przed zagrożeniami chemicznymi
Penetracja, czyli przenikanie makroskopowe substancji przez materiał rękawicy na skutek jej nieszczelności. Norma określa wymagania do dokonania losowego wyboru serii produktów do badania ilości wad fabrycznych celem ustalenia akceptowalnego poziomu jakości AQL (Acceptable Quality Level).
Poziom | AQL | Ilość wad na 100 jednostek |
1 | 4,0 | < 4,0 |
2 | 1,5 | < 1,5 |
3 | 0,65 | < 0,65 |
Permeacja, czyli zdolność przenikania cząsteczkowego chemikaliów przez materiał rękawicy. Chemikalia mogą przenikać na poziomie molekularnym przez ściankę rękawicy nawet w ciągu kilku minut. Proces permeacji rozpoczyna się już przy pierwszym kontakcie z substancją chemiczną.
Poziom ochrony | Czas przebicia |
1 | ≥ 10 minut |
2 | ≥ 30 minut |
3 | ≥ 60 minut |
4 | ≥ 120 minut |
5 | ≥ 240 minut |
6 | ≥ 480 minut |
Zdefiniowane substancje chemiczne:
Kod | Substancja testowa | Nr CAS | KLASA |
A | Metanol | 67-56-1 | Alkohol pierwszorzędowy |
B | Aceton | 67-64-1 | Keton |
C | Acetonitryl | 75-05-8 | Związek nitrylowy |
D | Dwuchlorometan | 75-09-2 | Parafina chlorowana |
E | Dwusiarczek węgla | 75-15-0 | Związek organiczny zawierający siarkę |
F | Toluen (metylobenzen) | 108-88-3 | Węglowodór aromatyczny |
G | Dwuamina etylenu | 109-89-7 | Amina |
H | Czterowodorofuran (THF) | 109-99-9 | Związki heterocykliczne i eteryczne |
I | Octan etylu | 141-78-6 | Ester |
J | n-Heptan | 142-82-5 | Węglowodór alifatyczny |
K | Wodorotlenek sodu 40% | 1310-73-2 | Zasada nieorganiczna |
L | Kwas siarkowy 96% | 7664-93-9 | Kwas nieorganiczny |
M | Kwas azotowy 65% | 7697-37-2 | Kwas nieorganiczny |
N | Kwas octowy 99% | 64-19-7 | Kwas organiczny |
O | Amoniak 25% | 1336-21-6 | Zasada organiczna |
P | Nadtlenek wodoru 30% | 7722-84-1 | Nadtlenek |
S | Kwas fluorowodorowy 40% | 7664-39-3 | Kwas nieorganiczny |
T | Formaldehyd 37% | 50-00-0 | Aldehyd |
EN ISO 374-1 / Typ C | Minimalny czas przenikania dla rękawic typu C wynosi 10 minut dla jednej wybranej przez producenta substancji z powyższej tabeli substancji. Rękawice typ C nie posiadają pod piktogramem literowego oznaczenia substancji. Przed zmianami normy taki poziom ochrony był uznawany jako ograniczona ochrona chemiczna. |
EN ISO 374-1 / Typ B
XYZ |
Minimalny czas przenikania dla rękawic typu B wynosi 30 minut dla co najmniej trzech substancji wybranych przez producenta z powyższej tabeli. |
EN ISO 374-1 / Typ A
UVWXYZ |
Minimalny czas przenikania dla rękawic typu A wynosi 30 minut dla co najmniej sześciu substancji wybranych przez producenta z powyższej tabeli. |
EN ISO 374-5
|
Oznaczenie rękawic zapewniających ochronę przed mikroorganizmami (bakterie i grzyby). Wynika z pozytywnego wyniku testu szczelności zgodnego z EN374-2:2013. |
EN ISO 374-5
VIRUS |
Oznaczenie rękawic zapewniających ochronę przed mikroorganizmami (bakterie i grzyby) oraz wirusami. Wynika z pozytywnego wyniku testu szczelności zgodnego z EN374-2:2013 oraz zgodnie z ISO 16604:2004 przy użyciu testu na przenikanie bakteriofagów. |
Znormalizowane metody do określonych zastosowań – obuwie. W normie tej opisano metodę badań służącą do określenia rezystencji elektrycznej obuwia (półbuty, trzewiki, klapki) używanego do zapobiegania naelektryzowaniu ciała człowieka.
Norma ta reguluje wymagania dotyczące kompletnych kombinezonów ochronnych lub pełnych kombinezonów ochronnych także ze szczelnymi połączeniami między poszczególnymi częściami odzieży o ile takie połączenia posiadają.
Wymagania normy dotyczące stosowania metod testowania odzieży ochronnej obejmują:
odporność na ścieranie, na wielkokrotne zginanie oraz zginanie w temperaturze -30°C, odporność na rozdzieranie, rozciąganie, przebicie oraz odporność na przenikanie cieczy.
Weryfikując użyteczność odzieży pod kątem spełniania normy EN 14605 wykonuje się testy typu 3 – test strumienia cieczy oraz test typu 4 na przenikanie strumienia cieczy
Jest to norma ustalająca wymagania dla ochraniaczy kolan przewidzianych do pracy w pozycji klęczącej. Norma określa wymagania dotyczące oznakowania ochraniaczy kolan oraz informacji w jaki sposób są transportowane do odbiorcy. Ponadto wśród wymagań określono stopień skuteczności i ochrony. Norma nie ma zastosowania wobec ochraniaczy kolan jako środków medycznych lub przeznaczonych do działań sportowych i rekreacyjnych.
Norma ta wskazuje na wymagania dotyczące wydajności i metod badań odzieży chroniącej przed czynnikami infekcyjnymi. Odzież z tą normą gwarantuje odporność na przenikanie biologicznie skażonych cieczy. Wymagania normy gwarantują ochronę skóry i użytkownika przed substancjami biologicznymi oraz rozprzestrzenianiu się bakterii. Norma EN 14126 obejmuje testy na odzieży ochronnej m.in. test penetracyjny przy użyciu sztucznej krwi, odporność na wirusy, bakterie, bioaerozole oraz skażony pył.
Norma dotyczy ograniczonej ochrony przed niewielkimi ilościami i rozpryskami chemikaliów (sprzęt typu 6 i typu PB). Odzież ochronna objęta tą normą dostosowana jest do użycia na obszarach w których istnieje zagrożenie na rozpryski niedużych ilości substancji, jednak w których ochrona całego ciała nie jest konieczna. Jednocześnie wymagania normy wskazują iż należy szybko zdjąć zanieczyszczone ubranie w momencie kontaktu odzieży z niewielką ilością substancji chemicznych.