EN60903
EN60903:2003 – rękawice do prac pod napięciem (elektroizolacyjne)
Norma określa właściwości rękawic chroniących użytkownika przed porażeniem prądem elektrycznym podczas pracy z urządzeniami będącymi pod napięciem. Zaleca się stosowanie rękawic wierzchnich (skórzanych) na rękawice elektroizolacyjne w celu zapewnienia dodatkowej ochrony mechanicznej.
| Klasa rękawic | Maksymalne napięcie
[V AC] |
Napięcie probiercze
[V AC] |
Grubość
[mm] |
| 00 | 500 | 2500 | 0,5 |
| 0 | 1000 | 5000 | 1,0 |
| 1 | 7500 | 10000 | 1,5 |
| 2 | 17000 | 20000 | 2,3 |
| 3 | 26500 | 30000 | 2,9 |
| 4 | 36000 | 40000 | 3,6 |
Rękawice klas 1, 2, 3 i 4 nawet jeśli są przechowywane w magazynie i nie były użytkowane powinny być poddawane ocenie wzrokowej i ponownie testowane pod kątem właściwości dielektrycznych co 6 miesięcy od daty produkcji. W przypadku klas 0 i 00 wystarczy ocena wzrokowa.
W zależności od zastosowania rękawice elektroizolacyjne mogą być poddawane dodatkowym testom na zachowanie właściwości dielektrycznych i odporności mechanicznej po zanurzeniu w oleju, w stężonym kwasie siarkowym, po wystawieniu na oddziaływanie wysokiego stężenia ozonu oraz ekstremalnie niskich temperatur.
KATEGORIA H: Odporność na oleje
KATEGORIA A: Odporność na kwas
KATEGORIA Z: Odporność na ozon
KATEGORIA C: Odporność na bardzo niskie temperatury
KATEGORIA R: Odporność na oleje + kwasy + ozon
Rękawice dielektryczne wykonane z kompozytorów (sztucznej gumy) wymagają dodatkowych testów na ścieranie (przez zmniejszenie masy) oraz przecięcia (co najmniej poziom 2 wg EN388). Rękawice kompozytowe powinny być dodatkowo oznaczone symbolem odporności mechanicznej wg EN388 i mogą być noszone bez rękawic zewnętrznych.
